ವಿರಹ...ನೂರು ನೂರು ತರಹ...
ಗಡಿಯಾರ -
ಗಳನೆಲ್ಲ ನಿಲ್ಲಿಸು...
ಫೋನುಗಳು ಸಂಪರ್ಕ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲಿ.
ಜೊಲ್ಲು ಸುರಿಸುತ್ತಾ ಬೊಗಳುವ ನಾಯಿಯ ಬಾಯಿ
ಮೊದಲು ಮುಚ್ಚಿಸು...
ಸಂಗೀತ ವಾದ್ಯಗಳು ಮೌನ ಸಾಧಿಸಲಿ.
ತಲೆಯಮೇಲೆ -
ವಿಮಾನಗಳು ಗೋಳಿಡುತ್ತ
ಸುತ್ತು ಹಾಕುತ್ತಿರಲಿ...
ಗಗನದಲ್ಲಿ ರೆಕ್ಕೆಗಳಿಂದ
ನಿನ್ನ ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶ ಗೀಚಲಿ...
ನೀನು ನನ್ನ -
ಪೂರ್ವ-ಪಶ್ಚಿಮವಾಗಿದ್ದೆ.
ಉತ್ತರ-ದಕ್ಷಿಣವಾಗಿದ್ದೆ.
ವಾರದ ಕೆಲಸವಾಗಿದ್ದೆ.
ರಜಾದಿನಗಳ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯಾಗಿದ್ದೆ.
ನನ್ನ ಹಗಲು- ರಾತ್ರಿ,
ಮಾತು - ಮೌನ
ಹಾಡು - ಹರಟೆ
ಎಲ್ಲವೂ ನೀನೇ ಆಗಿದ್ದೆ ...
ಇದೀಗ-
" ಪ್ರೀತಿ ಅಮರ "
ಎಂದುಕೊಂಡದ್ದನ್ನು
ಹಸೀ ಸುಳ್ಳಾಗಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ...
ಈಗೆನಗೆ -
ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಬೇಕಿಲ್ಲ...
ಚಂದ್ರ ಮರೆಯಾಗಿಹೋಗಲಿ...
ಸೂರ್ಯ ಛಿದ್ರವಾಗಲಿ...
ಸಾಗರ ಬಸಿದು ಹೋಗಲಿ...
ಅರಣ್ಯಗಳು ಗುಡಿಸಿಹೋಗಲಿ,
ಎಲ್ಲವೂ ಹೋಗಲಿ.
ಯಾವುದೂ,
ಎಂದಿಗೂ,
ಯಾವುದಕ್ಕೂ
ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲ...
No comments:
Post a Comment