ಹಾಗೇ ಸುಮ್ಮನೇ...

ನನ್ನ ಗೆಳತಿಗೆ ಅರವತ್ತು ತುಂಬಿದಾಗ ಕೇಳಿದೆ ; "ಜೀವನವೇನಾದರೂ ಬದಲಾಗಿದೆಯಾ?"

ಅವಳು ಹೇಳಿದಳು:

ಹೌದು ನಾನೀಗ ತುಂಬಾ ತುಂಬಾನೇ ಬದಲಾಗಿದ್ದೇನೆ..

*ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿ,ಸಹೋದರ,ಸಹೋದರಿಯರು,ಗಂಡ,ಮಕ್ಕಳು,ಸ್ನೇಹಿತರು,ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಸಿ ಮುಗಿದು ಈಗೀಗ ನನ್ನನ್ನೇ ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

* ನಾನು ಅಟ್ಲಾಸ್ ಅಲ್ಲ... ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಹೆಗಲಮೇಲೇನೂ ಹೊತ್ತು ನಿಂತಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು  ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ....

*ಚಿಲ್ಲರೆ ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಥರಿಗೆ ಕೆಲವು ಪೈಸೆ ಹೆಚ್ಚು ಕೊಟ್ಟರೆ ನನ್ನ ಜೇಬೇನೂ ಖಾಲಿಯಾಗುವದಿಲ್ಲ..ಬದಲಿಗೆ ಅವರ ಮಕ್ಕಳ ಶಾಲಾಶುಲ್ಕಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಸಹಾಯವಾಗಬಹುದು ಎನಿಸತೊಡಗಿದೆ..

*ಹಿರಿಯರು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನೇ ಹೇಳತೊಡಗಿದರೆ,' ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳಿಯಾಗಿದೆಯಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬೇಡ ಅನ್ನುವದಿಲ್ಲ..ಅವರ ನೆನಪುಗಳು ಅವರ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಮುಗುಳ್ನಗೆ ಮೂಡಿಸುವದನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಾಣುತ್ತೇನೆ...

*ಯಾರಾದರೂ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದರೆ ತಿದ್ದಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವದಿಲ್ಲ..ಅದು ನನ್ನ ಕೆಲಸವಲ್ಲ ಎಂದು ಈಗ ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ..ಮನಶ್ಯಾಂತಿ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಗಿಂತಲೂ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎಂಬುದು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿದೆ...

*ಯಾರಾದರೂ ಒಳ್ಳೆಯದೇನಾದರೂ ಮಾಡಿದರೆ ಮನದುಂಬಿ ಪ್ರಶಂಸಿಸುತ್ತೇನೆ..ಅದು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಖುಶಿಯಾಗಿಡುತ್ತದೆ.

* ನನ್ನ ಹೊರ ಸೌಂದರ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಅಂತಃ ಸೌಂದರ್ಯಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ
ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದು ಎಂಬ ಅರಿವು ಮೂಡಿದೆ.

* ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಹಿಂಜರಿಯುವದಿಲ್ಲ.ಅದೇ ಮಾನವೀಯತೆಯ ಸಂಕೇತ ಎಂಬುದು ಅರಿವಾಗಿದೆ..

*ನನ್ನನ್ನು ಒಂಟಿಯಾಗಿಸಬಹುದಾದ EGO ವನ್ನು ನಾನು ಪೋಷಿಸುವದಿಲ್ಲ..ಅದು ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಶಿಥಿಲವಾಗಿಸುತ್ತದೆ...

* ಪ್ರತಿದಿನವನ್ನೂ ನನ್ನ ಕಡೆಯ ದಿನವೆಂಬಂತೆ
ತಿಳಿದೇ ಕಳೆಯುತ್ತೇನೆ..ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು...ಆಗಿರಲೂಬಹುದು..

* ಹೌದು ನಾನು ಖಂಡಿತಕ್ಕೂ ಬದಲಾಗಿದ್ದೇನೆ...ನನ್ನನ್ನು ಖುಶಿ ಖುಶಿಯಾಗಿಡುವದು ನನ್ನದೇ ಜವಾಬ್ಧಾರಿ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿತಿದ್ದೇನೆ....

ಹೌದು ನಾನೀಗ ಬದಲಾಗಿದ್ದೇನೆ...ಇನ್ನೂ ಆಗಬೇಕಾಗಿದೆ...

( ಇಂಗ್ಲಿಷ ಮೂಲದಿಂದ)