ಸರಳ, ಸಾತ್ವಿಕ ಬದುಕು

ಅಪರಾಧವಲ್ಲ,

ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾಚಿಕೆ ಪಡಬೇಕಿಲ್ಲ... ಯಾರನ್ನೋ

ಏನನ್ನೋ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವದು

ಬದುಕಿನ‌ ಕರಾಳತೆಯಲ್ಲ...

ಅಂಥದರಲ್ಲಿ

ನಿಮ್ಮತನವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ, ಉಳಿಸಿಕೊಂಬುದು

ಸಣ್ಣ ಸಾಧನೆಯೇನೂ ಅಲ್ಲ...

ನೀವೆಷ್ಟು ದೊಡ್ಡವರು?

ನಿಮ್ಮ ವಯಸ್ಸೇನು ? ಬೇಕಿಲ್ಲ...

ಉಸಿರಿದ್ದರೆ ಸಾಕು,

ಮನಸು ಹಸಿರಿದ್ದರೆ ಸಾಕು...

ಬದುಕು ಬೊಗಸೆ ತುಂಬಿ ಕೊಡುತ್ತದೆ.

ಹಿಡಿಯಷ್ಟು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ/ ಉತ್ಸಾಹ...

ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು, ಸ್ವರ್ಗ ತೆರೆಯುತ್ತದೆ...

ಬದುಕೆಂದರೆ ಎರಡಲಗಿನ ಕತ್ತಿ

ಇದ್ದಂತೆ...

ಗಳಿಗೆಗೆ ಖುಶಿ, ಆನಂದ ,ತೃಪ್ತಿ-

ಬದುಕು ತಂಗಾಳಿ...

ಮರುಗಳಿಗೆ ನೋವು, ವೇದನೆ, ಕಷ್ಟ-

ಆಗ ಅದು ತೀಕ್ಷ್ಣ ಬಿರುಗಾಳಿ...

ಯಾರಿಗೂ, ಯಾವುದಕ್ಕೂ,

ಏನನ್ನೂ ಇಲ್ಲಿ ಹೋಲಿಸಲಾಗದು...

ಅಕಾರಣವಾಗಿ ಸೋಲಿಸಲಾಗದು...

ಅವರೆದೆಯ ನೋವು

ಅವರಿಗೇನೇ ಗೊತ್ತು,

ನಮ್ಮದೇನಿದ್ದರೂ ನಮ್ಮ ಸೊತ್ತು...

ನಮ್ಮ ಯುದ್ಧ ಕೇವಲ ನಮ್ಮದು...

ನಮ್ಮ ಗೆಲವು/ ಸೋಲು ನಮ್ಮದೇ...

ಉಳಿದವರ ಚಿಂತೆ ನಮ್ಮದಲ್ಲ...

ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಸಫಲವೋ/ಅಸಫಲವೋ ಚಿಂತೆ ಅವರದಲ್ಲ...