ನಾನು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಗುವುದಕ್ಕೂ ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷ ಮೊದಲು...ಬಹುಶಃ ಆಗ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟ ತುಂಬಾನೇ ಕಾವೇರಿತ್ತು.

ಎಲ್ಲರ ಮನೆ- ಮನಗಳಲ್ಲಿ ದೇಶಭಕ್ತಿಯ

ಜೋರಿತ್ತು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಪ್ಪನನ್ನು

ನಾವು ನೋಡಿದ್ದು ಅಪ್ಪಟ ಖಾದಿಧಾರಿ ಯಾಗಿಯೇ,ಬಳಸುವ ಕರ್ಚೀಫಿನಿಂದ 

ಹಿಡಿದು...ಮನೆಯ ಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲೆ

ನೆಹರು/ಗಾಂಧಿ/ ಚಿತ್ತರಂಜದಾಸ್/ 

ರವೀಂದ್ರರ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಫೋಟೋಗಳು.ನಾನು ಆರುವರ್ಷದವ ಳಾಗಿ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗತೊಡಗಿದಾಗಲೂ

ಎಲ್ಲೆಡೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಸವಿ/ಸಂಭ್ರಮದ

ಕಾವು ಹಾಗೇ ಇತ್ತು.

    ‌‌        ದೇಶಭಕ್ತಿಯ ಯಾವುದೇ 

ಸಂದರ್ಭ ಬರಲಿ, ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಭರಪೂರ್ ಜೋಶ್ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.

ಬೆಳಗಿನಲ್ಲೇ ಎದ್ದು,ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವುದು,ಸಾಲು ಸಾಲಾಗಿ, ಜೈಕಾರಗಳನ್ನು ಕೂಗುತ್ತ 'ಊರಿನ ಪ್ರಮುಖ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಸುತ್ತುವುದು

ನಮಗೆಲ್ಲ ಖುಶಿಯ ಸಂಗತಿ.ಅದಕ್ಕೆ  'ಪ್ರಭಾತ ಫೇರಿ'- ಎಂದೇ ಹೆಸರು.