Sunday, 16 October 2022

ಮೈ ಔರ್ ಮೇರೀ ತನಹಾಯೀ...

ನನ್ನ ದುಃಖ ಸದಾ ನನ್ನ ಸಂಗಾತಿ...
ನಾನದನ್ನು ಪೊರೆಯುತ್ತೇನೆ...
ಅದನ್ನು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿಸುತ್ತೇನೆ,
ಕಷ್ಟಪಟ್ಟಾದರೂ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಆದರೆ-
ಅದನ್ನು ತಡೆಯುವದಿಲ್ಲ, 
ಇದ್ದರಿರಲಿ ಎಂದು ಅಲಕ್ಷಿಸುವದಿಲ್ಲ,
ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣ 'ಸುರಿ'ದು ಹೋಗಿ
ಬರಿದಾಗುವವರೆಗೂ ಕಾಯುತ್ತೇನೆ...
ನಂತರ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಎದ್ದು 
ನಮ್ಮ ದಿನದ ಪಾಡು ನಾವು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ...
ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮುದ್ದಿಸುತ್ತೇವೆ...
ಒಂದು ಓಟ ಮುಗಿಸಿ 
ಅದೇ ಬಂದಂತೆ,
ಮುಂದಿನ ' ಮಹಾ ಓಟ' ಕ್ಕೊಂದು
ತರಬೇತಿ ಪಡೆದಂತೆ...

"ನಾನು ಸದಾ ನಿನ್ನೊಡನೆಯೇ ಇರುವವ "- 
ನನ್ನ ದುಃಖ ನನ್ನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಪಿಸುಗುಡುತ್ತದೆ...
ನಾನೇನೂ ಹೇಳುವದಿಲ್ಲ...
ತಣ್ಣೀರು ಮುಖಕ್ಕೆ ಉಗ್ಗಿ ,
ಕೆಲಸಮಯ ಇಬ್ಬರೂ
ವಿರಮಿಸುತ್ತೇವೆ...

ಒಂದು ದೊಡ್ಡದರ ಪಕ್ಕ
ಇನ್ನೊಂದು ಸಣ್ಣದು...

No comments:

Post a Comment

ನೀನಿನ್ನೂ ಇರಬೇಕಿತ್ತು ಮನೋಜ...                       ನಿನಗಾಗಿಯೇ/ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ಕನಸು ಗಳನ್ನು ಸಾಕಾರಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದ ಕ್ಕಾಗಿಯೇ...ನೀನೇ ಕಟ್ಟಿಸಿದ ಹೊಸಮ ನೆ /ನಿನ...