Monday, 17 October 2022

ಎಷ್ಟೋ ದಿನಗಳಿಂದ,
ಎಷ್ಟೋ ಜನರಿಗೆ, 
ಎಷ್ಟೋ ಸಂಗತಿಗಳಿಗೆ,
ಎಷ್ಟೋ ನೆನಪು-ನೋವುಗಳಿಗೆ,
ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಜೋತು ಬಿದ್ದಿದ್ದೇನೆ...

ಹತ್ತಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡ
ಪರ್ವತಗಳನ್ನು 
ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತು
ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ...
ಎಷ್ಟೆಂದರೆ,
ಹಿಂದಿರುಗಿ ಹೋಗಲಾರದಷ್ಟು...
ಎಷ್ಟೆಂದರೆ
ಮುಂದೆ ಅಡಿಯಿಡಲಾದಷ್ಟು...

ಅದು ನನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ,
ನನ್ನ ಆತ್ಮವನ್ನು ,
ನನ್ನ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ
ಪುಡಿಪುಡಿಯಾಗಿಸಿದೆ...

ಎಷ್ಟೋ ದಿನ ಕಳೆದ ಮೇಲೂ-
ನನಗೊಂದೇ ಒಂದು ದಿಗಿಲು,
ಯಾವುದು  ಹೆಚ್ಚು ಕಠಿಣ???
ಬೆನ್ನ ಮೇಲಣ ಭಾರವನ್ನು ಹೊತ್ತು ಸಾಗುವದೋ???
ಅದನ್ನು ಕೊಡವಿ, ಬಿಟ್ಟು
ಮುಂದೆ ಸಾಗುವದೋ???

No comments:

Post a Comment

ನೀನಿನ್ನೂ ಇರಬೇಕಿತ್ತು ಮನೋಜ...                       ನಿನಗಾಗಿಯೇ/ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ಕನಸು ಗಳನ್ನು ಸಾಕಾರಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದ ಕ್ಕಾಗಿಯೇ...ನೀನೇ ಕಟ್ಟಿಸಿದ ಹೊಸಮ ನೆ /ನಿನ...