Wednesday, 7 February 2018

ವಾಸ್ತವ...

ವಾಸ್ತವ...
ಬದುಕು ಬೇಯಿಸಿ
ಹಣ್ಣಾಗಿಸುತ್ತಿದೆ...
ಇಲ್ಲದ ಕನಸು ತುಂಬಿದ
ಕಣ್ಣಾಗಿಸುತ್ತಿದೆ...
ಕಣ್ಣ ನಿದ್ದೆ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ
ಕಳುವಾಗುತ್ತಿದೆ...
ಸುಖವೋ..ದುಃಖವೋ
ಮುಳುವಾಗುತ್ತಿದೆ...
ರಾತ್ರಿಗಳು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ
ಕರಾಳವಾಗುತ್ತಿವೆ...
ಹೂಗಳಂಥ:ಮುಳ್ಳುಗಳನೋವು ಆಳವಾಗುತ್ತಿವೆ....
ಮುಸುಕಿನ ಗುದ್ದುಗಳೂ
' ಸದ್ದು' ಮಾಡುತ್ತಿವೆ..
ಅಂಗೈಗಳನ್ನು ಗಾಯಗಳು
' ಮುದ್ದು' ಮಾಡುತ್ತಿವೆ..
ದೈವ ಸೂತ್ರದಗೊಂಬೆಯಾಗಿ
ಮಣಿಸುತ್ತಿದೆ...
ವಿಧವಿಧ ಗೆಜ್ಜೆತಾಳಕೆ
ಕುಣಿಸುತ್ತಿದೆ..
ಮುಖಕಿಂತ : ಮುಖವಾಡ
ಹಿರಿದಾಗುತ್ತಿದೆ....
ಬದುಕಿನ ಪಾತ್ರೆ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ
ಬರಿದಾಗುತ್ತಿದೆ
( ಹಿಂದಿ ಕವನವೊಂದರ ಛಾಯಾನುವಾದ)

No comments:

Post a Comment

ಜಗಲಿಯಿಂದ...9.      ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮನ ಮನೆಗೂ/ಅವಳ ತಾಯಿ- ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜಿಯ ಮನೆಗೂ ಅರ್ಧ ತಾಸಿನ ಬಸ್ ದಾರಿ...ರಟ್ಟೀಹಳ್ಳಿ- ಮಾಸೂರು...ಅವಳ ಕೊನೆಯ ತಂಗಿ ನನಗಿಂತ ನಾಲ್ಕೈದು ವರ...