ನೀವು ಉಟ್ಟು, ಒಗೆದು, ಮೈ ಮೇಲೆ ಹಗುರಾದ ಹತ್ತಿ ಬಟ್ಟೆಯ ಸೀರೆಯೇ ಸಾಕು"- ಸದಾ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಒಂಬತ್ತು ವಾರಿಯ ಕಚ್ಚೆಯ ಸೀರೆಯುಟ್ಟು ಮೆರೆದ ಅವ್ವ ಕೊನೆ ಕೊನೆಗೆ ಹಗುರಾದ ಹತ್ತಿ ಸೀರೆ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ದಿನಗಳೆಯು ತ್ತಿದ್ದಾಗ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತು...
" ವಯಸ್ಸಾಯ್ತಲ್ಲ, ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವದು ತೀರ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಪೂರಾ ನಿಂತು ಹೋಗಿ ಯಾರೋ ನಮಗೆ ನೈಟಿಯೋ/ ಚೂಡಿ ಟಾಪೋ ಹಾಕಿ ಕೂಡಿಸುವಂತಾಗುವ ಮೊದಲೇ
ನಾವೇ ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡುಬಿಡುವದೇ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲವೇನೇ?-" ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ
ಹಿರಿಯ ಗೆಳತಿಯೊಬ್ಬಳನ್ನು ಏಕಾಏಕಿ ನೈಟಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕವಾದಾಗ ಅವಳ cool cool ಉತ್ತರ...
" ಕೆಡುಕೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ, ಟೀಚರ್, Relax ಆಗಿ...ತಿಂಗಳು/ ಎರಡು ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಗೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿ ಡೌಲು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಕಾಲಿಗೆ ಸತ್ಯದ ಅರಿವಾಗುವ ಅವಶ್ಯಕ ಕತೆಯಿತ್ತು,ಒಂದು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಗೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾಲೂ ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ"- ಎಂದು...ಇದೂ ಬದುಕಿನ ಭಾಗವೇ!"-
ನನ್ನ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಿನ ಶಿಕ್ಷಕಿಯೊಬ್ಬರು
ಮಧಮೇಹದ ಕಾರಣದಿಂದ ಕಾಲಿನ operation ಆಗಿ ಮಲಗಿದಾಗ ಭೇಟಿಗೆ
ಹೋದ ನಾನು ಹನಿಗಣ್ಣಾದಾಗ ಅವರೇ ಹೇಳಿದ ಮಾತು...
ಬದುಕಿನ ತತ್ವ,ಉಪದೇಶ ಗಳನ್ನು ಹೇಳುವದು ಬೇರೆ/ ಅದನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗಿ ಬಂದಾಗ ಹಾಗೆಯೇ ಬದುಕುವದು ಬೇರೆ.Be positive/ change your attitude/ Face life
boldly ಇಂಥವನ್ನು fb ಲಿ ಹಾಕಿ likes
ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ ಹಾಗೆಯೇ ಬದುಕುವದು...
ಮೊನ್ನೆ ನಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ಒಂದು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಗೆಳತಿಯರಿದ್ದರು, ಮಳೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದುದರಿಂದ ಕಿರಿಯ ಗೆಳತಿಯರು ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದು
ನನಗೆ ಸಾಥ್ ಕೊಟ್ಟರು.ಒಬ್ಬ ಗೆಳತಿ (ಜಯಶ್ರೀ ಕಾಸರವಳ್ಳಿ) ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಗೆಳತಿ ಶಾಲಿನಿಯ ಮನೆಗೆ drop ಮಾಡಿದರೆ, ಆ ಗೆಳತಿ ಮಳೆ ನಿಂತು ನನ್ನ cab ಬರುವವರೆಗೂ ಉಪಚರಿಸಿ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದು ಕಾರು ಹತ್ತಿಸಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಬಾರಿ ಬಾರಿ ಫೋನ್
ಮಾಡಿ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಂಡರು.
ಒಂದು ಕಾಲಕ್ಕೆ ಲಂಡನ್/ ಅಮೇರಿಕಾಗಳಿಗೆ ನಾನೊಬ್ಬಳೇ ಏಕಾಕಿಯಾಗಿ ಪಯಣಿಸಿದ್ದು ನೆನಪಾದರೆ ಇದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು
ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ ,ಆದರೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕು- ಎಂಬುದನ್ನು ಬದುಕು ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಕಲಿಸುವದೂ ನನಗೆ ತುಂಬ ಇಷ್ಟವೂ ಆಗುತ್ತದೆ...
ಬದುಕಿಗಿಂತ ಮೇಲಾದ ಗುರು ಇನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ....
No comments:
Post a Comment